Competitie loslaten. Als ik iets in mijn leven heb geleerd, dan is het dit wel. Competitie kan wanneer je niet oppast, namelijk een sluipmoordenaar zijn. Toch hebben we het allemaal in ons: de drang om de competitie met alles en iedereen aan te gaan. Het geeft namelijk zo’n lekker gevoel wanneer je de bevestiging krijgt dat je ergens in uitblinkt of de beste bent. Het geeft je een bepaalde waarde en het werkt verslavend.
Competitie aangaan wordt ons al heel jong geleerd. Je hebt het als kind niet in de gaten, maar voor de liefde van je ouders doe je alles. Wanneer dit betekent dat je hiervoor de strijd moet aangaan met broers of zussen, dan doe je dit. Ouders dragen aan de deze competitie onbewust bij, door openlijk vergelijkingen te trekken tussen hun eigen kinderen of kinderen van anderen.
Ook in het onderwijs en op de werkvloer komt het competitie leveren en de strijd aangaan met anderen veel voor. Een tevreden leerkracht of een blije werkgever die over je roemt en dit doet vanuit openlijke vergelijkingen. Het lijkt een winsituatie die je voordeel kan opleveren, maar uiteindelijk heeft het meer nadelen.
Wat je als kind leert
Het nare aan dit gegeven, is dat om te overleven, je als kind al heel vroeg leert dat je moet vechten voor aandacht, waardering en liefde. In dit vechten verloochenen we onszelf zonder het in de gaten te hebben en leven ons leven vanuit angst. Het vechten is juist hetgeen wat ons belet, om het geluksgevoel dat we van nature bezitten, te kunnen ervaren.
We gaan en zijn telkens op jacht naar geluk. Echter is de buit altijd extern, wat betekent dat we moeten blijven jagen. Dit omdat extern geluk een houdbaarheidsdatum heeft. Hierdoor blijven we de competitie aangaan. Niet alleen met anderen, maar vooral met onszelf. We zijn constant op jacht wat onnodige stress oplevert die ons welzijn niet ten goede komt. Het maakt ons op een ongezonde manier afhankelijk. Daarnaast leren we zo niet te vertrouwen op onszelf en op de wetten van het universum.
Mensen worden er oneerlijk, wraakzuchtig, boos en jaloers door. We leren te liegen, bedriegen en te roddelen om te krijgen wat we willen. Hierdoor zullen we veelvuldig in conflicten verwikkeld raken. We worden bang, om dat wat we hebben ‘gewonnen’ weer te verliezen of kwijt te raken. Al dit jagen en competitie leveren zorgt ervoor dat we blijven hangen in belemmerende overtuigingen en gedragingen.
Onze overlevingsdrang
Hebben we het over manipuleren, dan is het jezelf of anderen in een competitiezone brengen, dé manier om dingen voor elkaar te krijgen of te bemachtigen. Het is een lastige, want aan een kant hoort het ook een beetje bij de overlevingsdrang van de mens. We willen vanuit ons oerinstinct graag overleven. Vanuit ons reptielenbrein handelen we om onze ‘veiligheid’ en positie in het leven te garanderen, door competitie aan te gaan.
Toen ik mijn eigen zaak begon, kreeg ik van alle kanten tips die zouden helpen om cliënten aan te trekken. Men probeerde mij te overtuigen van het feit, dat wanneer ik niet constant bezig was met het hele pr en marketing gebeuren, ik mijn bedrijf niet boven water zou kunnen houden.
Er waren niet genoeg cliënten. Om de cliënten die er wel zijn aan te trekken, moest je op jacht en competitie leveren met andere hulpverleners. Ik moest volgens zeggen, mezelf op de markt positioneren op een manier, waarbij men niet om mij heen kon. De strategie was ervoor zorgen dat ik mijn stuk van de taart veilig moest stellen. Stel je voor dat anderen mijn stuk zouden opeten. Wat er zou kunnen gebeuren, is dat ik geen stuk taart zou krijgen.
Door mooie, vaak niet oprechte pr, marketing strategieën, bizarre aanbiedingen, beloften, manipulatie en ellebogenwerk, zou ik cliënten kunnen aantrekken. Of dit ten koste zou gaan van anderen of van eventuele toekomstig cliënten, was weer een heel ander verhaal. In dit alles had ik geen zin omdat het niet zuiver aanvoelde. Ik ben mijn eigen weg gegaan en dit voelde veel beter.
De wetten van het universum
Wat mij heeft geholpen om zoveel mogelijk te vertrouwen op de overvloed die er is en op de wetten van het universum, is vertrouwen leren hebben in mijn eigen vaardigheden. Wat ik heb geleerd, is te vertrekken vanuit een heel andere mindset. Een mindset waarbij ik oefen met bewust te blijven van het feit dat er geen tekorten zijn. Er is genoeg van alles, er zijn genoeg taarten. De vraag is alleen, in hoeverre we bereid zijn om zonder angst de taarten te delen. Overvloed ervaren hoeft niet ten koste te gaan van anderen. Diep in ons hart weten we dit.
Vaak is het dan ook, dat ons geweten hoe dan ook van zich laat horen. We krijgen uiteindelijk te maken met schuldgevoelens. We kunnen ons niet onttrekken aan de wetten van het universum, simpelweg omdat we hier allemaal een deel van zijn. Wat ik heb geleerd, is dat het niet gaat om winnen en verliezen. Het gaat om verbinding en zonder oordeel iedereen de kans te geven om de overvloed te ervaren en te delen.
Je hoeft niet te jagen
Wanneer ik iets win ten koste van een ander, heb ik eigenlijk al eerder het verlies geleden. Dit omdat ik door te denken iets te kunnen winnen van een ander, ervan uit ben gegaan dat het er in eerste instantie niet voor mij was. Het is geloven in gebrek. Maar wat ik een ander oprecht gun en deel, vermeerdert niet alleen mijn geluk, maar ook dat van een ander waardoor we samen krijgen waar we naar verlangen.
Om deze reden hoef ik dus niet te jagen of competitie te leveren. Door te vertrouwen, samen te werken, het een win-win situatie te maken en simpelweg mijn inzet te doen vanuit liefde. Uit te gaan van het feit dat alles er al is. Zo komt het met veel minder moeite naar mij toe. Wat ik mag loslaten, is denken vanuit gebrek, maar kan vertrouwen op het feit dat wat ik nodig heb mij zal vinden. Zo trek ik vanzelf de cliënten naar mij toe die er ook echt klaar voor zijn, mijn vorm van coaching zoeken en dwing ik niemand iets aan te gaan waar men nog niet klaar voor is.
Vanuit liefdevol verlangen
Wanneer we namelijk écht iets willen, dan komt dit vanuit een diep en liefdevol verlangen. Het is de energie van het verlangen die ons drijft om op zoek te gaan naar wat wij nodig hebben om verder te groeien. Geloof je mij als ik je vertel dat ik hiermee heel veel stress achter mij heb kunnen laten? Werken aan deze mindset heeft mij heel andere ervaringen en opbrengsten gebracht dan de strijd en vermoeidheid die het jagen met zich meebrengt. Wat we mogen bedenken, is dat we niet meer in de oertijd leven en niet meer hoeven te vechten om te overleven. We zijn niet meer machteloos, maar hebben een keuze.
Het mooiste vertrekpunt, is de wetenschap dat we het samen doen, jij en ik. Een ieder van ons is hier met een reden en alleen door samen te werken en ervan uit te gaan dat er meer dan genoeg taart is en we niet hoeven vechten en competitie te leveren ten koste van elkaar, komen we in een rustiger vaarwater. Een vaarwater van verbinding, rust en liefde die niemand uitsluit, maar waarin iedereen welkom is om een stukje taart te komen eten.
“Onderzoek alles en behoudt het goede.”
Lieve groet,
Grace Louise.
PS. Mocht je het leuk vinden om dagelijks inspiratie te krijgen, dan kun je mij ook hier vinden. Erg hé, ze is overal! ;P
Buddha afbeelding van Helena Cuerva via Pixabay