Berichtjes uit de ‘hemel’
Berichtjes uit de hemel, heb jij ze wel eens ontvangen? Vandaag wil ik met jullie een verhaal delen waar ik even over getwijfeld heb of ik het wel zou doen. Toch vind ik het zo bijzonder dat ik het toch voor jullie heb geschreven. Het is een waar gebeurd en een nog steeds actueel verhaal. Een verhaal over mijn berichtjes uit de ‘hemel’.
Geen gedag meer kunnen zeggen
Elf jaar geleden overleed mijn moeder op de operatietafel tijdens een operatie voor haar hart. Ik heb haar geen gedag kunnen zeggen en niet meer kunnen vertellen wat ik nog aan haar kwijt wilde. Een twee weken later zat ik op mijn stoel in de huiskamer en ging een gesprek aan met mijn moeder. “ Mam” , zei ik. “Als je ooit aan mij kunt laten weten hoe het met je gaat, laat dit dan weten in de vorm van een vlinder of een vogeltje”. Gekscherend vroeg ik haar ook nog om vooral niet aan mij te verschijnen, omdat ik dit naar alle waarschijnlijkheid niet had getrokken.
Cadeautje uit Frankrijk
Een aantal weken daarna stond ik in groep 5 voor de klas en stak een meisje haar vinger op en vroeg of ze mij wat mocht geven. “Wat lief’ zei ik, maar de juf is toch niet jarig?” “Nee juf dat weet ik, maar ik heb het voor u meegenomen uit Frankrijk” zei ze. Ze stond op van haar stoel en gaf mij haar cadeautje wat ze had verpakt in zelf getekend pakpapier. Afwachtend bleef ze naast mij staan terwijl ik het cadeautje uitpakte.
Totaal niet verwacht
Ik stond werkelijk met een mond vol tanden en met betraande ogen toe ik zag wat ze voor mij uit Frankrijk (mijn favoriete vakantieland!) had meegenomen. Een prachtige vlinder in mozaïek. Het raakte mij diep in mijn hart en even was ik totaal de kluts kwijt. Het drong tot mij door wat ik twee weken daarvoor aan mijn moeder had gevraagd. Het meisje in mijn klas had een glimlach van oor tot oor en vroeg:” Juf, vindt u het mooi?” Ik hoef jullie natuurlijk niet te vertellen wat mijn antwoord was. Een berichtje uit de ‘hemel’ was het eerste wat ik dacht en iets wat ik totaal nooit had verwacht!
Op de vensterbank
Een twee maanden later gebeurde er weer iets, waarvan ik echt helemaal onthutst was. Onze zoon sliep op de tweede etage en riep naar beneden dat ik even naar zijn kamer moest komen. “Hoezo dan”, vroeg ik hem onderaan de trap. Kom nou maar mam, want ik weet niet wat ik hiermee moet doen?” Eenmaal op zijn kamer, waar de ramen gesloten waren, liet mijn zoon een prachtige Atalanta vlinder zien die op de vensterbank zat. Samen hebben we de vlinder in een glas gedaan en vervolgens buiten de vrijheid gegeven. Mijn zoon vroeg nog waarom ik zo emotioneel werd, maar dat heb ik hem op dat moment niet kunnen uitleggen.
Allerlei vlinders
Inmiddels is mijn moeder ruim elf jaar van ons vertrokken en nog steeds komen er vlinders op mijn pad in allerlei mogelijke verschijningen. Een dekbed overtrek vol met vlinders dat ik van een vriendin kreeg, maar ook vlindertjes van plastic die ik op straat vlak voor mijn voeten op de grond vond. Een aantal jaren geleden had ik een potje kurkuma besteld bij een bedrijf. Het potje werd geleverd en in de verpakking had de eigenaresse een tweetal vlinders van groen vilt gedaan. Dit als kleine attentie voor de geplaatste bestelling. Alle vlindertjes die ik in de loop der jaren heb ontvangen, heb ik in een doosje bewaard.
Tijd voor een teken
Een maand geleden was ik weer in ‘gesprek’ met mijn moeder over van alles en nog wat. Terwijl ik zo thuis aan het rommelen was vroeg ik haar nog dat ik het wel weer eens tijd vond voor een teken van haar. Diezelfde middag ging ik boodschappen doen en wilde ik net mijn sleutel in de deur van ons portiek doen, toen er een vlinder naast mij op de leuning kwam zitten. Hoi mam, riep ik, daar ben je weer! Ik liet mijn boodschappentas tegen de deur aanleunen om vervolgens op het trappetje te gaan zitten. De vlinder vloog van de leuning naar de traptrede en bleef daar even zitten. Een twee minuten later vloog het weer weg.
Is het allemaal toeval?
Is het allemaal toeval? Ik weet het niet, maar dat geeft ook niet. Elke vlinder vervult mij weer met hoop en liefde voor mijn moeder. Nu ik ouder word begrijp ik steeds meer van haar verhaal en zie ik waarom de dingen in het leven van mijn moeder zijn gegaan zoals ze zijn gegaan. Ik praat meer met haar nu ze er niet meer is, dan toen ze er wel was. Berichtjes uit de ‘hemel’ zeg ik maar en wat ben ik blij dat ik ze mag ontvangen.
Dankjewel mama xxx
