Haasten, multitasken en vooruit rennen. Je kent ze vast wel of misschien herken je jezelf in dit verhaal. Mensen die zich altijd haasten en met bijna alles vast vooruit rennen.
Al lopende eten ze, proberen hun jas aan te doen in de auto en ‘gooien’ hun kinderen nog net niet af op school. Vervolgens rijden ze met een vaart weg, zeggen al zwaaiende vanuit hun autoraampje gedag, luidkeels roepende: “Tot straks lieverd, goed je best doen hoor! Doeiii! Oh en heb je je gymtas?” Oeps, die lag nog op de achterbank…
Ben je met dit type mens samen, dan is de mobiele telefoon een verlengstuk van hun hand en is er van aandachtig luisteren absoluut geen sprake. Ze zijn er lijfelijk wel, maar niet bewust aanwezig in het moment met jou. Er is altijd wel iets waar ze op hun telefoon mee bezig zijn. Simpelweg omdat ze niets willen missen. In de tussentijd missen ze het waardevolle contact met jou en anderen.
Ook een gruwel, is als het een bijvoorbeeld een collega betreft met wie je heel de week samenwerkt en die ondanks dat deze altijd aan het multitasken en aan het haasten is, bloopers maakt door vergeetachtigheid. Een die met regelmaat half struikelend de ruimte binnenrolt, gaat zitten, bijna naast zijn stoel valt, koffie morst en terloops nog even “sorry” zegt voor het te laat binnenstormen.
Thuis hetzelfde liedje
Zijn ze klaar met hun werk, dan gaat het vast vooruit rennen en haasten thuis ook gewoon door. Thuis is het precies hetzelfde liedje. Snel boodschappen halen, onder het boodschappen doen nog even een telefoontje plegen dat absoluut niet tot morgen kan wachten, aangezien het vast een zaak van leven en dood is. Dan snel de keuken in en al roerende door de wereldmaaltijd van Knorr of de HelloFresh nog even de mail checken, antwoord geven op de vragen van kindlief over het huiswerk, mopperen over die gymtas en dan snel aan tafel.
Grappig, want je zou denken dat mensen die altijd vast vooruit rennen tijd winnen met het proberen te multitasken. Wat ik je echter ga vertellen, is dat mensen die zo door het leven jagen, eigenlijk meer tijd en vooral kwaliteit in hun leven verliezen. Mensen die geen geduld hebben, haasten, multitasken en alvast vooruit rennen, doen 95% van wat ze doen op de automatische piloot. De 100% focus en het bewustzijn die voor iedere afzonderlijke taak nodig is, om deze kwalitatief goed en volledig af te ronden, ontbreekt. Kwantiteit misschien, maar kwaliteit…
Wat levert haasten en multitasken je op?
Mm, wat dacht je van stuiterend in je bed liggen met een door een te veel aan adrenaline of cortisol aangedreven hart? Niet in slaap kunnen komen, malen voor de dag van morgen en constant in een soort van paniek of onruststaat verkeren, omdat je jouw volgeschreven agenda en to-do lijst voor de volgende dag al aan het visualiseert bent. Nooit eens echt dat relaxte gevoel ervaren, nooit volledige rust of ontspanning. Uiteindelijk drukken je lijf en je brein de rode knop in. De burn-out knop.
Wat er in dit verhaal ook nog een gebeurt, is dat je de lat voor jezelf veel te hoog plaatst, waardoor je automatisch ook de lat voor anderen te hoog legt. Hierdoor haken mensen af, verlies je intimiteit en al het andere waardevolle in je relaties, incluis die met jezelf. Klinkt niet lekker hè?
Een gezond keerpunt
Misschien herken je deze uitspraak wel, aangezien de vorige generaties deze vaak naar voren brachten. ”Als iemand je vraagt om in de sloot te springen, doe je dat dan?” Nee, waarschijnlijk zul je dit niet doen wat betekent dat je dus ook niet alles hoeft te doen wat iedereen om je heen van je vraagt.
Haasten, multitasken en ongeduld, komen helaas vaak voort uit aangeleerd pleasegedrag en een misplaatst gevoel van verantwoordelijkheid. Beiden leiden naar perfectionisme. Iedereen blij maken, is een onmogelijke taak en kost je bakken vol energie. Om dit te voorkomen, is het goed om vaker je assertiviteit in te zetten, door voordat je “ja’ zegt op een vraag, een korte pauze te nemen. Kun je niet meteen beslissen? Geen probleem, slaap er een nachtje over.
Jij hebt het recht, om op een later tijdstip jouw antwoord te geven. Dit geeft jou de gelegenheid en tijd om jezelf af te vragen of hetgeen men je vraagt wel een reeële vraag is. Is het jouw verantwoordelijkheid of die van de ander? Heb je er echt tijd voor en wil je het wel doen? Zo ja, waarom wil je het doen? Wat is jouw motivatie?
Je zult zien dat het antwoord op deze vragen jou heel veel haasten, multitasken, tijd en vast vooruit rennen scheelt. Maak andermans verantwoordelijkheden niet jouw verplichtingen.
Het is meer dan oké om rustig aan te doen.
Slow down, relax, chill.
Morgen is er weer een dag.
Beter voor je hart.
Toedels,
Grace Louise
Thanks for the pfoto Getagged adrenalinecoach Grace Louise Coach Voorburgcortisoleen gezond harthaastenkwaliteitLiving The Real Lifemalenmotivatiemultitaskennee zeggenRELAXENverantwoordelijkheidverplichtingen