vertrouwen

Vertrouwen hebben in je kind

Vertrouwen hebben in kinderen omdat ze het allermooiste wonder zijn. We zouden ieder kind moeten koesteren en voorzien van een veilige omgeving. Een omgeving waarin zij zich kunnen ontwikkelen tot de unieke personen die zij zijn. Toch hebben veel kinderen het moeilijk en worstelen zij in deze huidige tijd met van alles en nog wat. Vertrouwen in je kind en respect hebben voor diens onafhankelijke, intrinsieke waarde, zij hier een belangrijk sleutelwoorden.

Meer dan ooit zijn kinderen overgeleverd aan de grappen en grollen van de maatschappij. Eenmaal in de puberteit aangekomen is de zoektocht naar jezelf een waar gevecht. Je toekomst wordt veelal bepaald door externe factoren. Studiekeuzes worden door je strot geduwd waarbij je vele partijen tevreden probeert te houden. Daarbij is angst de grote stok achter de deur die te pas en te onpas wordt gebruikt om jou te sturen en te manipuleren.

Het visitekaartje

In sommige gevallen begint deze ellende al op de basisschool. Daar moet je al zorgen dat jouw ‘visitekaartje’ er een is waar je ouders, familie en leerkrachten trots op kunnen zijn. Of jij daar nu blij mee bent, is een heel ander verhaal. Niet alle ‘visitekaartjes’ zijn namelijk in trek en voor een aantal ‘visitekaartjes’ trekt men zelfs de neus op.

Wat ik heb meegemaakt, is het verdriet van kinderen die mij in tranen vertelden dat hun ouders ontevreden waren. De uitslagen van de toetsen en de keuze voor het voortgezet onderwijs vielen hen tegen. Tja, wat een ’teleurstellingen’ allemaal en dit terwijl toch ieder kind trotse ouders wil hebben en zijn best probeert te doen waar het kan.

Vele jaren later

Maar goed, vervolgens ben je vele jaren later een werknemer geworden die met een lang gezicht naar zijn werk gaat. Een ontevreden werknemer die het liefst iets anders had willen doen. Iets dat veel beter zou aansluiten op je talenten en vaardigheden die je bij je geboorte hebt meegekregen. Helaas heb je deze niet kunnen of mogen ontwikkelen.

Het viel destijds namelijk niet binnen de eisen van het ‘gewenste’ visitekaartje. Ma wilde graag dat je naar het HBO ging terwijl jij liever die opleiding voor modeontwerper had willen doen. Dat was heel erg pech hebben, want die opleiding was volgens zeggen helaas beneden jouw niveau. Eigenlijk had je balletdanser willen worden, maar vond je vader dat maar een actie van niets. Je bent immers een man zoonlief.

Burn-out

Dan na jaren van ongemak en wellicht een werkomgeving waar je de balen van hebt, kom je in een burn-out. Deze vertelt jou dat je beter had kunnen luisteren naar wat er echt in je leeft. Gehoor had moeten geven aan je echte wensen en dromen. Je begint langzaam, maar wel heel duidelijk door te krijgen dat jij je eigen pad niet hebt gevolgd. Als een mak en onbewust ‘schaap’ ben je naar de slachtbank geleid en net als velen voor jou, een eenhapsworst in de vitrine van de maatschappij geworden.

Geconditioneerd. Ja we zijn het met z’n allen en we blijven ermee doorgaan om alles binnen een vierkantje te houden en er onder geen geval een rondje van te maken. Stel je voor…

Dik in de veertig en ineens klaarwakker

Frustratie alom en naarstig zoek je naar een uitweg. Uiteindelijk ben je dan dik in de veertig en als het even tegenzit ook nog in de overgang. Tja, niet alleen vrouwen, maar ook mannen kunnen hieraan ten prooi vallen. Een tweede puberteit die jou ervan doordringt waar de schoen knelt en je keihard met de neus op de feiten drukt. Dat je nu toch maar eens goed moet nadenken over de resterende jaren die nog moeten komen en wat je daar nu mee wilt.

Langzaam ontwaak je en begrijp je meer dan ooit dat het nu of nooit is. Dat jij nu je mogelijkheden moet gaan bekijken en je talenten en vaardigheden anders gaat inzetten. Dit zodat je niet meer met zo’n ellendig gevoel naar je werk hoeft voor die paar rotte centen. Eigenlijk is dit de enige reden waarom je het nog doet. Tja, bedenk jij jezelf; dan maar wachten op mijn pensioen. Dan zal ik mij bevrijden van alle boeien die mij beperken in mijn geluk. Huh, dan pas?

Wat ieder kind nodig heeft

Lang verhaal kort: geef kinderen de ruimte om hun wensen en dromen te realiseren en schaam je als ouder nooit en te nimmer voor welk ‘visitekaartje’ dan ook. Geef je kind de steun die het nodig heeft in een wereld waar het ego welig tiert. Een maatschappij, waar velen zijn gehuld in maskers en ingestudeerde rollen die men speelt in een onderhand wel zeer uitgerangeerd toneelstuk.

Wees trots op alles wat je kind in huis heeft. Geef het de ruimte en vooral je vertrouwen. Bied je kind veiligheid en geef het je onvoorwaardelijke liefde. Dit zodat wanneer hij of zij een veertiger is, geen spijt heeft als haren op zijn hoofd. Geen spijt om dat rotte ‘visitekaartje’ dat hen door de strot is geduwd. Besef als ouder of verzorger dat je kind nooit en te nimmer een verlengstuk mag zijn voor van jouw meningen. Van dromen en wensen die jij ooit had, maar helaas niet hebt kunnen realiseren. Stimuleer creativiteit en stop conditionering op welk vlak dan ook. Ieder kind heeft recht op een ongeschreven boek dat het zelf kan beschrijven en illustreren.

Geef je kind alle ‘gereedschappen’

Stap uit de wereld van conditionering en leer je kind dat het zijn eigen wensen kan waarmaken. Dat zij wel degelijk de regie hebben over hun toekomst en zij er alle kanten mee op kunnen. Geef je kind alle ‘gereedschappen’ dat het nodig heeft om zijn vaardigheden en talenten te ontwikkelen. Stimuleer het verantwoordelijkheidsgevoel en laat een kind ervaringen opdoen in allerlei situaties.

Geef ze een mate van vrijheid om keuzes te maken. Doordring hen van het feit dat bijna alles kan wanneer je echt wilt. Gooi nooit en te nimmer de dromen van je kind in duigen. Doe je dit, dan haal je niet alleen het vertrouwen van een kind onderuit, maar ook het vertrouwen in jou als ouder.

Als ouder heb je geen controle over alle externe factoren, maar wat je binnen jouw mogelijkheden van huis uit kunt meegeven, is een goed begin. Wanneer een kind ervaart dat zijn ouders geen vertrouwen in hem hebben, wie heeft het dan wel?

Add A Comment