Hoe overleef ik het gedrag van mijn kind? Wat kan ik doen om mijn kalmte te bewaren? 

Vragen waarin menig ouder zich wel herkent. Hoe lastig is en voelt het wanneer je als ouder van jezelf merkt dat je het niet meer zit zitten. Dat het gedrag van je kind je zo horendol kan maken dat jij jezelf dreigt te verliezen. Van die momenten waarop jij je kind het liefst achter het behang zou willen plakken.

Ja ja, ik weet het, want als moeder van inmiddels drie volwassen kinderen, herken ik het gevoel van vroeger nog wel, toen ze nog heerlijke lieve draakjes waren… Yep.

Die momenten waar het je niet meer lukt om kalm te blijven en het voelt alsof je werkelijk alle controle verliest en je overgeleverd bent aan het gedrag van je kind. Hoe overleef je deze momenten en wat kan ervoor zorgen dat jij als ouder in je basis en in je eigen kracht kunt blijven staan? 

Kinderen zijn nooit verantwoordelijk voor hoe wij ons voelen

Hoe overleef ik het gedrag van mij kind, begint met dit besef. Misschien een lastige, maar wel een heel belangrijk inzicht. Misschien denk je nu:” Je zou er eens bij moeten zijn Grace, want hoe kan ik nu rustig en kalm blijven, wanneer mijn kind weigert te doen wat ik vraag? Dan zou jij toch ook je kalmte verliezen?

Ik krijg het niet voor elkaar om kalm te blijven en de aandacht van mijn kind te behouden op die momenten. Aan de ene kant wil ik dit wel graag en vind ik uit mijn dak gaan allesbehalve fijn. Het lastige is, dat wanneer mijn kind al mijn ‘knoppen’ indrukt, ik mij af afvraag of het überhaupt wel mogelijk is dat ik als ouder kalm kan blijven”. 

Ik begrijp maar al te goed dat jij deze gedachten zou kunnen hebben en juist deze gedachten zorgen ervoor dat jij als ouder niet gelooft dat kalm blijven wel kan lukken. Een kind is namelijk nooit verantwoordlijk voor hoe wij ons als ouders voelen en gedragen. Dit zijn wij zelf en hier ligt dan ook de oplossing.

Alle focus naar wat je kind voor jou kan doen

Op de momenten dat het spaak loopt, gaan je gedachten, je gevoelens en emoties alle kanten op. Ik denk dat je het wel met mij eens kunt zijn, dat je als ouder inderdaad het liefst kalm wilt blijven en je niet in een machtsstrijd met je kind wil geraken. Het is namelijk zo’n vreselijke energievreter. 

Wat er gebeurt, is dat jij je als ouder zo focust op het feit dat je alleen kalm en rustig kan blijven wanneer je kind zich gedraagt zoals jij graag zou willen zien. Voel je ‘m al? Door je te focussen op dat wat jij nodig hebt van je kind, vergeet je dat jij de persoon bent die voor zichzelf en zijn eigen gevoel kan zorgen. 

De eigenlijke boodschap naar je kind

Je legt de verantwoordelijkheid om kalm en verstandig te blijven in handen van je kind. Zo wordt hoe jij je voelt, afhankelijk van het wel of niet goede gedrag van je kind. Vervolgens zetten we dan allerlei uitspraken in waarvan we denken dat ze werken, zoals: “Ik wil dat jij je gedraagt tegen je zus, normaal tegen me praat en me respecteert.”

De onderliggende boodschap is eigenlijk:” Ik heb het van jou nodig dat jij mij rustig en kalm maakt door lief te zijn tegen je zus en ik me hierdoor beter kan voelen. Dan zou het ook nog heel fijn zijn, wanneer jij respectvol tegen mij praat en mij respecteert, want zo kan jij ervoor zorgen dat ik het gevoel krijg dat ik er nog wel toe doe. Zelf heb ik namelijk geen enkel idee hoe ik het anders voor elkaar krijg om rustig te blijven. Jij moet er dus voor zorgen dat ik rustig blijf en me goed voel.”

Wat er gebeurt is dat jij je zo als ouder afhankelijk opstelt en je kind niet het gedrag gaat vertonen wat je graag zou zien. 

Welke beslissing kun je maken om wel kalm en rustig te kunnen blijven?

Door de beslissing te maken dat jij je aandacht en focus verplaatst van je kind naar jezelf. Jij besluit als ouder om 100% verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gedrag en reacties. 

Goed, nog even over dat moment waarin jij als ouder niet meer kalm en rustig bent. Wat helpt nu wel om jezelf en je kind op de plek te krijgen waar je graag samen wilt zijn?

• Maak de beslissing dat kalm en rustig blijven je eerste doel is. Kijk eens in welke situaties jij dit wel hebt kunnen doen. Misschien lukte het om kalm te blijven op je werk, ondanks de confrontatie met die vreselijke collega die je het liefst achter het behang had willen plakken. Wat besloot je op dat moment? Ik denk dat je besefte dat je gewoon niet uit je panty kon gaan en je dus moest beheersen. Je voelde dat het geen nut had jezelf te verliezen en dat het gedrag van je collega geen excuus voor jou is, om uit je dak te mogen gaan. Daarnaast was er misschien geen behang, grapje. 
• Zorg ervoor dat het gedrag van je kind niet over jou gaat en maak het niet persoonlijk. Hierin mag je meenemen dat hoe jij reageert, jouw verantwoordelijkheid is. Hoe je kind reageert is de verantwoordelijkheid van je lieverd. Je hebt een keuze en wanneer je deze keuze inzet sta je weer in je kracht. Niemand kan namelijk controle over jou uitoefenen, mist je dit zelf toelaat. 
• Hoe kinderen zich gedragen, wil wel eens in de hand werken dat we hetzelfde reageren als onze kinderen, waak hiervoor. Weet dat jouw waarde als mens en als ouder nooit af mag hangen van het gedrag van jouw kind. Jij bent de enige die zichzelf waarde toe kan kennen, door in je eigen kracht en vertrouwen te blijven staan. 

Emoties

• Emoties zijn niet overbodig, maar kunnen naar de verkeerde besluiten leiden. Het is goed je bewust te zijn van je emoties en deze te herkennen. Je hoeft echter niet de emotie te worden. Zo kunnen je beslissingen komen vanuit een heldere, doordachte en verstandige keuze en leg je de focus bij jezelf. 
• Time-out. Veel mensen denken dat alles meteen moet worden opgelost. Dit is niet altijd nodig en soms is het zelfs beter om even een time-out te nemen. Het is oké om er later op terug te komen en dit aan te geven. Zo geef je elkaar de ruimte en gelegenheid om kalm te worden en rustig na te denken. Wat helpt, is je af te vragen waarom iets je zo van slag maakt? Wat is de trigger? Zorg dat dat dit helder wordt tussen jou en je kind. Daarna kun je gaan bedenken hoe je de situatie wilt aanpakken. Even rust op de plaats geeft je dus de gelegenheid om te kijken wat je kind nodig heeft. Vanuit een kalme basis bereik je immers veel meer.
• Hoe we goed en adequate reageren op onze kinderen, is iets wat we leren. Daarnaast mogen we als ouders beseffen dat alle energie steken in een kind te willen veranderen uitloopt op nul. Alles wat je graag anders zou willen zien of in banen zou willen leiden, begint altijd bij jezelf. Leer jezelf en je triggers herkennen en observeer je emoties. Op deze manier zal het je beter lukken om deze in banen te leiden en kalm te blijven.

Persoonlijk leiderschap

In mijn werk als coach vertel ik mensen altijd de vergelijking van het gezin met een bedrijf. Soms is het goed om niet alleen een ouder te zijn, maar de manager. Een leider die zijn doel kent, welke lijnen hiervoor moeten worden uitgezet en naar welke opbrengst deze lijnen leiden.

Het betekent dat je werkt aan krachtig, respectvol, oplossingsgericht en verantwoordelijk leiderschap. Hetzelfde kun je dus inzetten je gezin. Wat werkt op de moeilijke momenten, is jezelf deze vraag stellen:” Wat zou een kalme, rustige en verantwoordelijke leider nu doen?”

Werken aan deze vorm van leiderschap brengt niet alleen verandering in je ouderschap, maar ook in alle andere relaties. Met alle andere gezinsleden, in familieverbanden en op je werk. 

Hoe overleef ik het gedrag van mijn kind. Ik hoop dat ik jou met je deze tips op weg heb kunnen helpen. Mocht je er niet uitkomen en zou je graag wat meer handvatten hebben. Klik dan hier en plan een vrijblijvend gesprek met mij in. Je bent van harte welkom. 

Een vriendelijke groet,

Grace Louise.